Εξοργισμένοι οι εργαζόμενοι στη ΔΕΥΑ Σερρών: Ζητούν αποδυτήρια εδώ και χρόνια

 

Η απεργιακή πρόταση αγώνα από τις Παρεμβάσεις στην ΑΔΕΔΥ

 

  

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 24 Σεπτέμβρη η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ με τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων.

Η εισήγηση του προέδρου Πάιδα συνόψισε τι έκανε η ΑΔΕΔΥ το προηγούμενο διάστημα (εννοούσε μόνο τα δελτία τύπου, τις τυποποιημένες ανακοινώσεις στήριξης των κινητοποιήσεων των κλάδων και τις προσκλήσεις στους υπουργούς για συνάντηση). Δικαιολόγησε για μια ακόμη φορά την κυβέρνηση της ΝΔ λέγοντας ότι κινείται στα σκοτεινά και πρωτόγνωρα μονοπάτια της πανδημίας, ενώ υπογράμμισε ότι ο κόσμος δεν κινείται άρα δεν είναι ώρα για κινητοποιήσεις. Δεν πρότεινε φυσικά κανένα σχέδιο δράσης.

Ο εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων κατέθεσε πρόταση που περιλαμβάνει γενική κινητοποίηση στο Δημόσιο στις 30/9, με 3ωρο αποκλεισμό στις πύλες των νοσοκομείων, των σχολείων, των δημαρχείων, της δημόσιας διοίκησης.

-Λαϊκές συγκεντρώσεις στις κεντρικές πλατείες των πόλεων, με κάλεσμα των σωματείων, για τη Δημόσια Υγεία και Παιδεία και για την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων (ανοιχτή ημερομηνία).

-Συμμετοχή στη στάση εργασίας και τη συγκέντρωση στο Εφετείο στις 7/10 για την καταδίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

-Γενική απεργία στα μέσα Οκτώβρη.

Έκλεισε επισημαίνοντας ότι θα κατατεθεί στα σωματεία και στις συνελεύσεις.

Το ΠΑΜΕ, η ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και η Συνδικαλιστική Ανατροπή είπαν γενικόλογα ότι στηρίζουν την πρόταση για απεργία, χωρίς να δεσμεύονται σε κάτι συγκεκριμένο.

Η συνεδρίαση δεν κατέληξε σε κάτι συγκεκριμένο.

Η πρόταση αγώνα που κατατέθηκε αναφέρει:

Η αντιλαϊκή και υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση της ΝΔ, ο «μαύρος χειμώνας» που έρχεται λόγω της ανεργίας και της νέας φτωχοποίησης, η δημοσιονομική φυλακή της ΕΕ που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, η πολεμική προετοιμασία και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για τις ΑΟΖ και τα πετρέλαια, προκαλούν έντονη δυσφορία σε μεγάλα τμήματα εργαζομένων και νεολαίας.

Τώρα χρειάζεται μαζικό κίνημα ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, για την επιβίωση του λαού. Δεν αρκούν οι αποκαλύψεις, οι καταγγελίες και οι αναλύσεις. Απαιτείται συνδικαλιστικό σχέδιο που να το υπηρετήσουν ενιαία όλες οι αγωνιστικές και ταξικές δυνάμεις. Δεν θα ανεχτούμε άλλο το παρατεταμένο συνδικαλιστικό lockdown που προωθούν οι παρατάξεις του κυβερνητικού, κρατικού συνδικαλισμού και της υποταγής στα συμφέροντα του ΣΕΒ και των επιχειρηματιών.

Διεκδικούμε ΤΩΡΑ:

Ανεπιθύμητος ο Πομπέο! Συγκέντρωση Δευτ. 28/9, 6.00 μ.μ., άγαλμα Βενιζέλου

 

Απολύσεις, ανασφάλεια και ομηρία εργαζομένων στις κοινωνικές δομές των Δήμων

Απολύσεις, ανασφάλεια και ομηρία εργαζομένων στις κοινωνικές δομές των Δήμων (σε Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ, ΚΗΦΗ, Κέντρα Κοινότητας, Κοινωνικά Παντοπωλεία, Βοήθεια στο Σπίτι)

Την στιγμή που οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων απαιτούν όχι μόνο να μην κλείσει κανένας Παιδικός Σταθμός και ΚΔΑΠ, αλλά να δημιουργηθούν και νέοι και να αυξηθούν οι θέσεις των παιδιών που φοιτούν σε αυτά, το Κράτος, δια μέσου των εκάστοτε Κυβερνήσεων, αποποιείται των ευθυνών του να ασκήσει κοινωνική πολιτική που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων μητέρων και  των παιδιών τους. Αντιθέτως, έχει εναποθέσει στο έλεος των ευρωενωσιακών προγραμμάτων, τα λεγόμενα ΕΣΠΑ, το σύνολο της κοινωνικής του πολιτικής, ιδίως αυτής που ασκείται μέσω των Δήμων.

Δημιουργήθηκαν, έτσι, μία σειρά από πρόσκαιρες και ευκαιριακές κοινωνικές δομές στους Δήμους, που εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά (ή κατά ένα μεγάλο ποσοστό) από τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, ούτε προσφέρουν καθολικές και μόνιμες κοινωνικές υπηρεσίες, καθώς έχουν εισαγάγει τα λεγόμενα «βάουτσερ» και τους αποκλεισμούς με βάση οικονομικά κριτήρια. Ενδεικτικές είναι οι νέες ορολογίες, καθόλου αθώες, που λάνσαραν, όπως η έννοια του ωφελούμενου, αντί του δικαιούχου κτλ, οι οποίες αμφισβητούν το καθολικό δικαίωμα των πολιτών στην κοινωνική προστασία. 

Μαζί, όμως, με την κοινωνική πολιτική έχουν αφεθεί στο έλεος των ΕΣΠΑ και το σύνολο των εργαζομένων των κοινωνικών δομών των Δήμων, αφού είναι πια σε όλους γνωστό ότι όλα τα ευρωπαϊκά προγράμματα επιβάλουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την ανασφάλεια, την ομηρία και αποτελούν ένα καίριο, θανάσιμο, ίσως, πλήγμα στα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες τα προηγούμενα χρόνια (μονιμότητα, συλλογικές συμβάσεις εργασίας κτλ). Χαρακτηριστική είναι και για τα εργασιακά ζητήματα η επιβολή της νέας ορολογίας που διαβρώνει την έννοια της εργασίας ως δικαίωμα (πχ απασχόληση αντί για εργασία, ωφελούμενος και απασχολήσιμος αντί για εργαζόμενος κτλ). Αυτές, άλλωστε, οι λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» είναι και ένας προάγγελος, μια προετοιμασία για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής πολιτικής, της παιδείας, της υγείας, ακόμη και της αγοράς εργασίας, στο μέλλον.

Ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στη ΔΕΘ, Σάββατο 12/9, Καμάρα, 6μμ