Αγων. Παρέμβαση Α' ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης: Καταγγελία για τις κάμερες στο ΕΠΑΛ Κουφαλίων. Όχι κάμερες στα σχολεία! Ασφαλές, ζωντανό και δημιουργικό σχολείο

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Α' ΕΛΜΕ

https://paremvasithess.wordpress.com/    - agonistiki.paremvasiaelme@gmail.com

 

Καταγγελία για τις κάμερες στο ΕΠΑΛ Κουφαλίων

Όχι κάμερες στα σχολεία! Ασφαλές, ζωντανό και δημιουργικό σχολείο 

 

Η εκπαιδευτική κοινότητα του ΕΠΑΛ Κουφαλίων βρέθηκε αιφνιδιαστικά πριν τις διακοπές του Πάσχα μπροστά στην απαράδεκτη εγκατάσταση καμερών στην αυλή, ενώ αρχικά είχαν τοποθετηθεί και σε εσωτερικούς χώρους (!), παρά το γεγονός ότι απαγορεύεται κάτι τέτοιο, για να αφαιρεθούν από κει μετά τις αντιδράσεις. Καταγγέλλουμε το γεγονός ότι επιχειρήθηκε να βρεθούν προ τετελεσμένων ο σύλλογος διδασκόντων, η μαθητική κοινότητα και οι γονείς με fast- track διαδικασίες και στα μουλωχτά στο τέλος των μαθημάτων και πριν τις εξετάσεις. Με τρόπο απαξιωτικό και αντιδημοκρατικό δεν υπήρξε ποτέ κάποια ενημέρωση από τις διευθύνσεις του ΕΠΑΛ και του ΕΚ Κουφαλίων, ενώ υπάρχει απόλυτο σκοτάδι για το ποια είναι η σχετική απόφαση, ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη και πώς αιτιολογείται αυτή η ενέργεια. Ούτε καν οι πολύ ελαστικές προβλεπόμενες θεσμικά αναγκαίες προϋποθέσεις δεν τηρήθηκαν, δηλαδή η κατάθεση αιτιολογημένης πρότασης και γιατί η κάμερα είναι το αποτελεσματικό μέσο φύλαξης και όχι πχ οι φύλακες ή κάγκελα κ.ο.κ. Δεν έγινε φυσικά η προβλεπόμενη διαδικασία διαβούλευσης που προβλέπει τη συνεδρίαση και τοποθέτηση του Συλλόγου Διδασκόντων, του 15μελούς συμβουλίου μαθητών και του Συλλόγου Γονέων.

Οι «πρόθυμες» διευθύνσεις ΕΠΑΛ και ΕΚ που αξιοποιούνται από τον Δήμο Χαλκηδόνας αρνούνται κατηγορηματικά με διάφορα προσχήματα να γίνει συνεδρίαση συλλόγου διδασκόντων, όπως αρχικά είχαν δεσμευτεί ώστε να υπάρξει πληροφόρηση και να δοθούν εξηγήσεις. Δεν παρέχουν ούτε καν εκ των υστέρων καμία ενημέρωση, όπως για παράδειγμα ποιος έχει πρόσβαση στο υλικό καταγραφής, ενώ δεν υπάρχουν οι προβλεπόμενες πινακίδες ενημέρωσης για την ύπαρξη κάμερας στον χώρο. Αναρωτιέται κανείς αν σε ένα σχολείο με πιεστικά προβλήματα που εμπόδιζαν την ομαλή λειτουργία του, όπως η έλλειψη καθηγητών ακόμα και στο «παρά πέντε» των εξετάσεων, τα οποία αντιμετωπίζονται με συγχωνεύσεις τμημάτων (27 μαθητές σε εργαστηριακό μάθημα!) και υποχρεωτικές υπερωρίες, αυτό που έλλειπε ήταν οι… κάμερες παρακολούθησης. Αναρωτιέται κανείς επίσης αν στο σχολείο που ονειρεύονται οι οπαδοί της αξιολόγησης το μόνο δικαίωμα που θα απομείνει είναι το «διευθυντικό δικαίωμα» που επιβάλλεται ετσιθελικά, προσπερνώντας και το θεσμικό πλαίσιο, ενώ οι εκπαιδευτικοί μένουν στο σκοτάδι για ένα τόσο σημαντικό θέμα που αφορά την καθημερινή τους παρουσία στον χώρο εργασίας. Είναι δυνατόν να δεχτούμε για τους μαθητές την εικόνα ενός σχολείου που ενώ κάθε χρόνο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα λειτουργίας με τα κενά που παρουσιάζονται, αντί να διεκδικεί και να δίνει λύσεις, να δείχνει ζήλο μόνο για να «προσφέρει» την εικόνα της επιτήρησης με κάμερες σε κάθε σημείο της αυλής;

Υπάρχουν, αν πρόκειται να μιλήσουμε επί της ουσίας, άλλα ηπιότερα μέσα για την ασφάλεια των σχολικών χώρων, τα οποία δεν θίγουν τα προσωπικά δεδομένα. Και προφανώς υπάρχουν δημοκρατικότεροι δρόμοι για να αποφασίζονται όσα αφορούν το σχολείο, με αίσθηση ευθύνης, δημοκρατικής ευαισθησίας και παιδαγωγικής φροντίδας, γιατί είναι χώρος μόρφωσης και κοινωνικοποίησης νέων παιδιών και χώρος εργασίας για τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό και όχι πχ μια αποθήκη εμπορευμάτων.

Το μέτρο είναι απαράδεκτο και αυταρχικό. Ο Δήμος Χαλκηδόνας και οι διευθύνσεις πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους αφαιρώντας τις κάμερες. Δεν μπορεί στο όνομα της εξυπηρέτησης της δημοσιονομικής λιτότητας κλπ να επιλέγεται η τοποθέτηση καμερών και όχι την πρόσληψη επαρκούς αριθμού μονίμων φυλάκων, ώστε τις ώρες που το σχολείο δεν λειτουργεί να έχουν την επιστασία του χώρου, καθώς και άλλα μέτρα ασφαλείας , όπως σύστημα συναγερμού με αισθητήρες και ανιχνευτές κίνησης, επαρκής φωτισμός κλπ. Είναι λάθος να επιλέγεται ο έλεγχος της νεανικής ηλικίας και όχι η δημιουργία των συνθηκών βελτίωσης για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών μας, τόσο στα σχολεία (σύγχρονα, κατάλληλα διδακτήρια, εξασφάλιση της λειτουργία τους  ως αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα της γειτονιάς). Χρειαζόμαστε ζωντανά σχολεία, κυψέλες δημιουργίας σε μια ζωντανή, φωτισμένη, λειτουργική και ανθρώπινη πόλη και όχι έρημα σχολεία, με γκρίζους τοίχους με υπερμεγέθη κάγκελα και κάμερες παντού προσομοιάζουν με φυλακές. Καλλιεργούν αισθήματα αποστροφής στο σχολείο και θυμού στους μαθητές μας. Η υιοθέτηση και ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων πρέπει να είναι η πυξίδα και των δημοτικών αρχών και  όχι η εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης.

Εξάλλου παρόμοιοι μηχανισμοί όπως οι κάμερες εξουδετερώνονται εύκολα από το οργανωμένο έγκλημα, αλλά παράλληλα λειτουργούν ανασταλτικά και κατασταλτικά στην ελευθερία κινήσεων και στην ελευθερία λόγου και της κριτικής, που αποτελούν την ουσία της εκπαίδευσης και της παιδαγωγικής ελευθερίας. Υπονομεύουν τη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου και μπορεί να αποτελέσουν μέσο ποινικοποίησης της συλλογικής δράσης, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, αλλά και υπονόμευσης δημοκρατικών εργασιακών και ατομικών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Καθόλου τυχαία η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, δηλαδή ένας κρατικός φορέας, δεν είναι τυχαίο που τονίζει:

«Η ύπαρξη και μόνο καμερών σε σχολεία και άλλους χώρους όπου δραστηριοποιούνται ανήλικοι (όπως παιδικοί σταθμοί, οικοτροφεία, φροντιστήρια κλπ.) χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, αφού δεν είναι εύκολο να αξιολογηθούν οι συνέπειες που μια τέτοια επεξεργασία μπορεί να έχει για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των ανηλίκων. Συγκεκριμένα, υπάρχει ο κίνδυνος να περιορισθεί η ανάπτυξη της έννοιας της ελευθερίας τους, εάν πιστέψουν από μικρή ηλικία ότι είναι φυσιολογικό να παρακολουθούνται μέσω καμερών (βλ. και Γνωμοδότηση 2/2009 της Ομάδας»

Με την ηλεκτρονική παρακολούθηση εθίζονται οι μαθητές να δέχονται παθητικά τον έλεγχο της φυσικής παρουσίας και δράσης τους, σαν να είναι ύποπτοι, γεγονός που επιδρά αρνητικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και προσβάλλει βάναυσα την προσωπική τους αξιοπρέπεια, αλλά και την παιδαγωγική λειτουργία του σχολείου.

Οι ασαφείς διαβεβαιώσεις για λειτουργία των καμερών μετά τη λήξη του διδακτικού ωραρίου δεν αναιρούν τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν την προστασία των προσωπικών δεδομένων των μαθητών και συνολικά της σχολικής κοινότητας, καθώς δεν διασφαλίζεται ότι οι κάμερες θα ανοίγουν μόνο όταν δεν είναι τα παιδιά εκεί και ότι το υλικό δε θα φυλάσσεται για οποιαδήποτε μελλοντική χρήση και δε θα διατεθεί ποτέ πουθενά αλλού.

Καλούμε την Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης να αναλάβει πρωτοβουλίες, ώστε μαζί με τους συλλόγους διδασκόντων, την μαθητική κοινότητα, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και την τοπική κοινωνία να μην αποδεχθούν την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης χωρίς την τήρηση προβλεπόμενων προϋποθέσεων και τη σύμφωνη γνώμη των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας, και να απαιτήσουν την απομάκρυνση των καμερών. Αλλά και να διεκδικήσουν τα αναγκαία μέτρα, για την φύλαξη των σχολικών μονάδων, ώστε να αποφευχθούν τέτοια μέτρα. Και παραπέρα να απαιτήσουμε τα αναγκαία ώστε η επόμενη σχολική χρονιά να ξεκινήσει στην ώρα της και με τρόπο που θα διασφαλίζει την παιδαγωγική ελευθερία, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και του προσωπικού.

 

 

 

Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης: Η τρομοκρατία δεν θα περάσει - Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των φοιτητών

Ε΄  ΕΛΜΕ  Θεσσαλονίκης                                      Θεσσαλονίκη 27/5/2022                                                                    

Προξένου  Κορομηλά  51

e.elme.thess@gmail.com

 

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΕΞΩ ΤΑ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

ΗΧΗΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 

Καταγγέλλουμε το όργιο αστυνομικής βίας, καταστολής και συλλήψεων που εκτυλίχθηκε χθες μέσα στο ΑΠΘ, αλλά και στους δρόμους της πόλης. Το πρωί δυνάμεις των ΜΑΤ επιτέθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα σε φοιτητές που διαμαρτύρονταν για την παρουσία τους στο χώρο του πανεπιστημίου με αποτέλεσμα τον τραυματισμό φοιτητών, ένας εκ των οποίων τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι από ευθεία βολή χειροβομβίδας κρότου – λάμψης  και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Η επιχείρηση καταστολής του αγώνα των φοιτητών είναι συνέχεια της γενικευμένης αστυνομοκρατίας στο ΑΠΘ που είναι σε πλήρη εξέλιξη εδώ και μέρες, με την αναίτια χρήση χημικών και κρότου-λάμψης, την παρουσία ισχυρότατων δυνάμεων της αστυνομίας και της ασφάλειας. Η ισχυρή παρουσία των ΜΑΤ, με πρόσχημα την «προστασία» των εργασιών για την κατασκευή βιβλιοθήκης εκεί που επί 34 χρόνια φοιτητικές συλλογικότητες στέγαζαν το «Στέκι στο Βιολογικό», επιχειρεί να αποτρέψει την παρουσία εκατοντάδων φοιτητών που διαδηλώνουν για ένα Πανεπιστήμιο χωρίς αστυνομία, με συνδικαλιστικά δικαιώματα και  ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Σκοπός της αυταρχικής επιχείρησης είναι η εμπέδωση ενός κλίματος αστυνομοκρατίας και νομιμοποίησης της  καταστολής στην ακαδημαϊκή κοινότητα του ΑΠΘ, τόσο ενόψει της επιχειρούμενης εγκατάστασης της πανεπιστημιακής αστυνομίας, όσο και ως αναγκαία προϋπόθεση για τη διευκόλυνση της πλήρους επιχειρηματικής δραστηριότητας των πανεπιστημίων, αλλά και ως «πρόβα τζενεράλε» για την γενικότερη όξυνση της καταστολής που θα εξαπολύσει η κυβέρνηση σε όλη την κοινωνία, όσο οι επιπτώσεις από την κρίση, την ακρίβεια και τον πόλεμο θα αρχίζουν να μεγεθύνονται.

Ηχηρό μήνυμα ενάντια στην καταστολή και την πανεπιστημιακή αστυνομία στη Θεσσαλονίκη έστειλαν την ίδια μέρα χθες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως νεολαία και φοιτητές που συγκεντρώθηκαν στην Καμάρα με αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων και έκαναν πορεία ενάντια στην εγκατάσταση της αστυνομίας εντός του ΑΠΘ που έχει ως αποτέλεσμα συλλήψεις και σοβαρούς τραυματισμούς.

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες φοιτητές και πολίτες που έδωσαν μαζική και άμεση απάντηση το απόγευμα της ίδιας μέρας καταγγέλλοντας αστυνομία, κυβέρνηση, υπουργείο Παιδείας και τον πρύτανη του ΑΠΘ που προσπαθούν με ρεσιτάλ βίας και τρομοκρατίας να σταματήσουν τις αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος και της νεολαίας  που παλεύουν ενάντια στα σχέδιά τους  να εφαρμόσουν νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στα ΑΕΙ, να διαλύσουν τις φοιτητικές παρατάξεις και το φοιτητικό συνδικαλισμό, να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου με την καθημερινή παρουσία των ΜΑΤ και της Αστυνομίας, αλλά και τους ασφαλίτες που  τριγυρνούν καθημερινά εδώ και μήνες με την προστασία τους μεταξύ φοιτητών και εκπαιδευτικών.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης και της αστυνομίας να εκφοβίσουν τους αγωνιστές φοιτητές και τη νεολαία που αντιστέκεται στη βαρβαρότητα που ετοιμάζουν γι'  αυτούς, θα πέσει και πάλι στο κενό. Όπως έγινε και την περσινή άνοιξη, μετά τη βίαιη εκκένωση της πρυτανείας, τις επιθέσεις και τον βασανισμό φοιτητών, όταν χιλιάδες φοιτητές διαδήλωναν για μήνες στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.

Το μήνυμα του φόβου και του τρόμου που εκπέμπει η κυβέρνηση απέναντι σε όποιον αντιδρά στην πολιτική της , δεν αφορά μόνο  τους φοιτητές. Προσπαθούν να εμποδίσουν την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας που αυξάνεται καθημερινά εξαιτίας της φτώχειας, της ακρίβειας, της ανεργίας. Αποτελεί καθήκον όλων μας η συμπαράταξη στο δίκαιο αγώνα των φοιτητών και της νεολαίας, για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, για να μπουν μπροστά τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας που επιχειρούν να λεηλατήσουν και τα όνειρα και το μέλλον της.

Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των φοιτητών και καλούμε τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις που οργανώνουν οι φοιτητές και οι φοιτητικοί σύλλογοι.

Για το Δ.Σ.

Ο πρόεδρος                         Η γραμματέας

 

Χρήστος Ζαγανίδης                 Ειρήνη Σωπιάδου

 

Οι Αγων. Κινήσεις-Συσπειρώσεις ΟΤΑ για την απεργιακή κινητοποίηση στις 24/5/22

                                          

          ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Την Τρίτη 24 Μάη, πραγματοποιήθηκε απεργιακή πανελλαδική κινητοποίηση στην πλατεία Καραϊσκάκη με τη συμμετοχή εκατοντάδων εργαζομένων από την Αττική, αλλά και από εκατοντάδες εργαζόμενους από την περιφέρεια. Παράλληλα πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Η συμμετοχή, η αγωνία κι ο παλμός του κόσμου που παραβρέθηκε στην απεργιακή κινητοποίηση έδωσε το μήνυμα ανάγκης για αγώνες αποτελεσματικούς και νικηφόρους. 

Ωστόσο, η συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση μπορούσε κι έπρεπε να ήταν μεγαλύτερη. Την αποκλειστική ευθύνη, για την εικόνα αυτή, την έχει η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, η οποία προχώρησε στην ανακοίνωση μιας απεργιακής κινητοποίησης, και αυτό κάτω από την πίεση εργαζομένων συμβασιούχων, χωρίς όμως να καλέσει τους συλλόγους να την οργανώσουν μέσα από γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς. Το χειρότερο, χωρίς να δώσει μία προοπτική για την επόμενη μέρα, μετά την απεργία  της Τρίτης. Οι εργαζόμενοι φοβούνται την απώλεια του μεροκάματου. Μα αυτός ο φόβος περνάει όταν νιώσουν έμπνευση και πίστη στη συλλογική δύναμή τους. Οι γραφειοκράτες φοβούνται τους εργαζόμενους. Κι αυτός ο φόβος δεν περνά με τίποτα, γιατί όταν οι εργαζόμενοι αφηνιάζουν οι γραφειοκράτες περισσεύουν.

Στη συνάντηση με τον αναπληρωτή Υπουργό κ.Πέτσα δεν περιμέναμε να ακούσουμε τίποτα περισσότερο, καθώς ξεκαθάρισε ότι δεν συζητάει για καμία παράταση των συμβάσεων, πέραν της 31 Μαΐου. Οπως επισήμανε άλλωστε, αυτό είναι ένα θέμα προσωπικού που δεν έγκειται στην  δική του δικαιοδοσία, αλλά στου κ.Βορίδη ο οποίος έχει εκφραστεί για αυτό το θέμα ήδη (καμία παράταση).

Στο ζήτημα της απαξίωσης του δημόσιου τομέα ανέφερε ότι η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει τους Δήμους όρθιους!!! Έκανε σαφές ότι εκτός από τις αιωρούμενες προσλήψεις προσωπικού (δεν προσδιόρισε πότε και πόσες), στηρίγματα των Δήμων θα είναι οι αναπτυξιακές εταιρείες, δηλαδή οι Ιδιώτες.

Για τους εργαζόμενους με προγράμματα ΕΣΠΑ ανέφερε ότι εξασφάλισαν τη χρηματοδότηση μέχρι και το 2024 και από κει και πέρα θα πρέπει η κυβέρνηση να δει σοβαρά τι θα κάνει με τους εργαζόμενους αυτούς, μιας και λήγουν τα προγράμματα χρηματοδότησης.;;;;;

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

'Όλα αυτά τα χρόνια η ίδια πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων οδηγεί σε στραγγαλισμό κ αφανισμό του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών μας. Οι συμβασιούχοι έχουν τριπλασιαστεί από το 2012,το μόνιμο προσωπικό είναι εξαθλιωμένο και γερασμένο, ενώ οι ιδιώτες έχουν μπει σε πολλούς δήμους της χώρας, για να σαρώσουν σαν Ισπανοί κονκισταδόρες το χρυσό Ελντοράντο.

Το σχέδιο της πολιτικής τους είναι ένα μικρό, στενό κι ευέλικτο δημόσιο, με χιλιάδες συμβασιούχους και δεκάδες επενδυτές ιδιώτες που θα καλύπτουν τα κενά με το αζημίωτο. Το παζλ ενός τέτοιου "δημοσίου" συμπληρώνεται με την πολυπόθητη για την κυβέρνηση αξιολόγηση που επαναφέρει την απόλυση και την άρση της μονιμότητας, εάν κάποιος/α έχει τέσσερις φορές αρνητική αξιολόγηση. Το μίσος τους για τους εργαζόμενους δε λέει να καταλαγιάσει. Είμαστε πολύ περήφανοι κι ανυπότακτοι και δε μπορούν να μας συγχωρήσουν κάτι τέτοιο. Γιατί όταν μας ζυγιάζουν, νιώθουν πόσο λίγοι, μικροί κι επισφαλείς είναι οι ίδιοι, πόσο φοβισμένοι νιώθουν μήπως κι αποφασίσουμε να διεκδικήσουμε μερίδιο απ' τον πλούτο.

 

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Σε μία περίοδο που η ακρίβεια έχει γίνει καθημερινότητα, που ο λογαριασμός της ΔΕΗ έχει γίνει τρόμος, που η επίσκεψη στα βενζινάδικα έχει γίνει εφιάλτης, είναι αδιανόητο να τους επιτρέπουμε να μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας.

Ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών υπηρεσιών και ταυτόχρονα την βιωσιμότητα των δήμων είναι η μετατροπή τώρα όλων των συμβασιούχων σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Είναι αναγκαίες όσο ποτέ οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες των δήμωνσύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά και τις ανάγκες των υπηρεσιών.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ακρίβειας, μετά από 12 χρόνια τουλάχιστον, περικοπών και μειώσεων των μισθών, που δεν κατάφεραν να μας κάνουν να συνηθίσουμε τη μισή και στερημένη ζωή, είναι απαραίτητο να ζητήσουμε εδώ και τώρα αυξήσεις στους μισθούς μας.

Με προμετωπίδα τα αιτήματα αυτά, με σαφή σχεδιασμό και με αποφασιστικότητα, μέχρι την ικανοποίηση τους, πρέπει να οργανώσουμε τους αγώνες μας. Δεν μπορούμε και δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την ΚΕΔΕ. Ποιος έχει αυταπάτες ότι νιώθουν τι περνάμε;

Καταθέτουμε την πρόταση για άμεσες γενικές συνελεύσεις σε όλους τους συλλόγους και τα σωματεία μας. Να προχωρήσουμε σε συνεδριάσεις των διοικητικών συμβουλίων της Αττικής, αλλά και στην περιφέρεια.

            Καλούμε την ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ να καλέσει Γενικό Συμβούλιο την Παρασκευή, προκειμένου να σχεδιάσει και να οργανώσει την κλιμάκωση του αγώνα μας.

Να οργανώσουμε την απεργία - αποχή από την υπερωριακή απασχόληση το Σαββατοκύριακο.

Τη Δευτέρα να προχωρήσουμε σε καταλήψεις σε όλα τα γκαράζ και δημοτικά καταστήματα των δήμων.

 Την Τρίτη 31 Μαΐου, ημέρα απόλυσης των εργαζομένων να κηρύξουμε νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία και συγκέντρωση. Από Τετάρτη συνέχιση των καταλήψεων και των Γ.Σ.. Νέα, σύγκληση των διοικητικών συμβουλίων, προκειμένου να επανακαθορίσουμε τη στάση μας. Κάπως έτσι ήρθε κι η 3Κ. Απ' τους αγώνες μας και το τελεσίγραφο που τους στείλαμε: «Φτάνει κερατάδες. Ως εδώ, δεν πάει άλλο… Θα γεμίσουν πάλι τα εργοτάξια και τα γραφεία με κόσμο, που θα δουλέψει και θα κρατήσει τους δήμους και τα νομικά τους πρόσωπα όρθια για το λαό»..

Σ' ένα τέτοιο αγώνα, ζωντανό, με κύτταρο τα σωματεία καλούμε όλους τους εργαζόμενους για να πάρουμε τις τύχες των κινητοποιήσεων στις πλάτες μας. Ούτε η πρώτη φορά θα 'ναι, μήτε η τελευταία. Αυτά τα χέρια, αυτές οι πλάτες, αυτά τα πρόσωπα, τα δικά μας, έχουν πολλά, πάρα πολλά να δώσουν ακόμα. Οι όποιες αποφάσεις δεν μπορούν να είναι μακριά και πέρα από τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες που εκφράζουν την αγωνία, το άγχος, τον προβληματισμό, αλλά και την αποφασιστικότητα του κάθε εργαζόμενου.

Μέσα από παρατεταμένους αγώνες, ποικιλόμορφες κινητοποιήσεις έχουμε καταφέρει πολλά. Μπορούμε να το ξανακάνουμε. Κι είμαστε τόσο «ξεροκέφαλοι και πεισματάρηδες» που θα το ξανακάνουμε. Γεννηθήκαμε για μεγάλα και σπουδαία πράγματα κι ήρθε ο καιρός να το καταλάβουμε!!!!

                                                                                                               ΜΑΪΟΣ 2022

Συνέδριο ΕΔΟΘ: Πραξικόπημα ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ για την εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη

Ενισχυμένη θέση για τις Παρεμβάσεις στο νέο Γενικό Συμβούλιο

Γιώργος Κρεασίδης

▸Το 10^ο Συνέδριο της ΕΔΟΘ (13-15/5) σφραγίστηκε από το πραξικόπημα των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ που δεν επέτρεψε να υπάρξει συζήτηση και αποφάσεις, καθώς με αντικαταστατικά μέσα επέβαλαν την αποδοχή συνέδρων από τα ελάχιστα ελεγχόμενα σωματεία που έκαναν ηλεκτρονικές εκλογές.

Στόχος, να το χρησιμοποιήσουν ως «δεδικασμένο» για την αποδοχή του αντισυνδικαλιστικού νόμου Χατζηδάκη. Καθώς όμως ήταν μειοψηφία, δεν τόλμησαν να θέσουν σε ψηφοφορία τη νομιμοποίηση αντιπροσώπων –όπως προβλέπεται–, μέσα σε όργιο αντιδημοκρατικών ενεργειών και τραμπουκισμών ακροδεξιάς πρακτικής.

Όταν η πλειοψηφία αποχώρησε για να μη συναινέσει στο πραξικόπημα μέχρι να αποκατασταθεί η δημοκρατική διαδικασία, έληξαν το συνέδριο(!), αφού με ψηφοφορίες εξπρές «εγκρίθηκε» ο οικονομικός απολογισμός που κουκουλώνει το σκάνδαλο του ΟΑΣΘ: το ταμείο της ΕΔΟΘ έχει αποπληρώσει ήδη το 50% σχεδόν από τις 120.000 της «μαύρης τρύπας» των στελεχών τους από τα χρήματα που έδωσαν οι εργαζόμενοι για τις εκπτωτικές κάρτες αστικής συγκοινωνίας.

Οι Παρεμβάσεις στάθηκαν απέναντι σε αυτόν τον εκφυλισμό, με τη σταθερή θέση ότι πρέπει να υλοποιηθούν και να μη μείνουν κενό γράμμα οι αποφάσεις των σωματείων για μη υλοποίηση του νόμου Χατζηδάκη και ασυμβίβαστου αγώνα για την κατάργησή του. Γι' αυτό συνέβαλλαν αποφασιστικά στην κοινή στάση όλων των άλλων παρατάξεων που δε νομιμοποίησαν την προσπάθεια των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ. Αυτή η εξέλιξη μπορεί και πρέπει να συμβάλλει στην περιφρούρηση των σωματείων με την ανάπτυξη αγώνων για την κατάργηση νόμου Χατζηδάκη μέσα από πρωτοβουλίες των σωματείων, αλλά και στα επικείμενα συνέδρια ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ.

Η επίθεση του νόμου Χατζηδάκη στη δημοκρατία και τη συλλογική δράση των σωματείων συνδέεται με τον φόβο των αντιστάσεων στην αντιλαϊκή πολιτική. Μιας πολιτικής δεμένης με τον αυταρχισμό, τον εθνικισμό και τη συμπόρευση στα πολεμικά σχέδια του αμερικανοταϊκού ιμπεριαλισμού. Η ενισχυμένη θέση των Παρεμβάσεων στο νέο Γενικό Συμβούλιο της ΕΔΟΘ μπορεί να συμβάλλει σε μια άλλη πορεία, πέρα από τον εκφυλισμό της προηγούμενης θητείας, με την ταύτιση με την ΝΔ, σε συνδυασμό με τις απαράδεκτες πρακτικές, όπως η αποπληρωμή του χρέους στον ΟΑΣΘ που δημιούργησαν τα στελέχη των διοικήσεων ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ.

Ψήφισαν 553 σύνεδροι (567 το 2017) και έλαβαν: ΔΑΚΕ 171 και 15 έδρες (134 και 12), ΠΑΜΕ 100 και 9 έδρες (όπως το 2017), ΔΗΣΥΠ (ΠΑΣΚ) 99 και 9 έδρες (109 και 10), η ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) 87 και 8 (από 86), Παρεμβάσεις 73 και 7 (από 67 και 6), Αγωνιστική Συνεργασία (ΜΕΤΑ) 17 και 2 (από 28 και 2), Αντεπίθεση 5 (όπως το 2017). Δε συμμετείχαν φέτος η Ανατροπή (28 και 2 έδρες το 2017), η Διέξοδος (12 και 1) και η Ταξική Πορεία (2).

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 21-22/5/2022

Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ: ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των εκλογών για το συνέδριο 20ό ΟΛΜΕ

Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ

Τα αντιεκπαιδευτικά και αντεργατικά μέτρα δεν θα περάσουν

Οι αγώνες είναι μπροστά μας

Αποτελέσματα εκλογών ΟΛΜΕ. Συγκρίσεις με προηγούμενο  Συνέδριο

	20ο Συνέδριο ΟΛΜΕ-2022			19ο Συνέδριο ΟΛΜΕ-2019
	ψήφοι	αντ/ ποι	%	ψήφοι	αντ/ ποι	%
Ψήφισαν	733	7		1324	13
Άκυρα-Λευκά	6			38
Έγκυρα	727			1286
Αγωνιστική Παρέμβαση - Συνεργαζόμενοι	279	3	38,37%	319	3	24,8%
ΔΑΚΕ	150	2	20,63%	389	4	30,24%
Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών	106	1	14,58%	236	3	18,35%
ΣΥΝΕΚ	88	1	12,10%	179	2	13,31%
Αντεπίθεση Εκπαιδευτικών	49		6,74%	53		4,12%
Αγωνιστικές  Κινήσεις	36		4,96%	69	1	5,36%
ΠΕΚ	19		2,62%	41	0	3,18%

 

Αισθανόμαστε την ανάγκη να χαιρετίσουμε όλους τους συναδέλφους που συμμετείχαν στις εκλογές της ΕΛΜΕ και για τρίτη συνεχόμενη φορά σε διάστημα έξι μηνών στέλνουν ισχυρό μήνυμα ότι το σωματείο μας και οι εκπαιδευτικοί, παρά τη λυσσαλέα επίθεση που δεχόμαστε από την κυβέρνηση και με την πλήρη στήριξη της καθαρόαιμης κυβερνητικής παράταξης, της ΔΑΚΕ, μένουμε όρθιοι και δεν θα σταματήσουμε να δημιουργούμε τους όρους για να περάσουμε στην αντεπίθεση!

Συνολικά τα αποτελέσματα αποτελούν καταδίκη της αντιεκπαιδευτικής – αντιλαϊκής –  πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ που ασκείται με κυνισμό και αδιαφορία για τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, με αυταρχισμό και τρομοκρατία. Αυτή η εξέλιξη είναι ελπιδοφόρα μπροστά στη νεοφιλελεύθερη επέλαση εφαρμογής αντιλαϊκών και αντιεκπαιδευτικών μέτρων  (ακρίβεια, αξιολόγηση, νόμος Χατζηδάκη, Τράπεζα Θεμάτων, Ε.Β.Ε., κ.ά.). Τα αντιλαϊκά – αντιεκπαιδευτικά μέτρα πρέπει να ανακοπούν.  Σήμερα είναι μεγαλύτερη από ποτέ η ανάγκη να οργανωθεί ένα μαζικό και μαχητικό κίνημα σύγκρουσης και ανατροπής.

Η ΔΑΚΕ, υπέστη νέα ήττα μετά τις εκλογές της ΕΛΜΕ το Δεκέμβρη, όταν οι εκπαιδευτικοί της γύρισαν την πλάτη στο κάλεσμα για αποχή και μετά τη διαγραφή του πρωτοκλασάτου στελέχους της Βαϊτσίδη. Έχασε 2 αντιπροσώπους σε σχέση με το προηγούμενο 19^ο συνέδριο του 2019 και είχε μείωση του ποσοστού της κατά 10,39%.

Το αποτέλεσμα των εκλογών συνιστά μήνυμα καταδίκης της κυβερνητικής παράταξης της βίας και του αυταρχισμού με αφορμή και τη διαγραφή του Βαϊτσίδη ο οποίος πρωταγωνίστησε στις βίες επιθέσεις κατά μελών του ΔΣ και συναδέλφων για να μην περάσει πάση θυσία η διαγραφή του και να μην αποκαλυφθούν τα αίσχη του σε βάρος της ΕΛΜΕ και των εργαζομένων του Δικτύου Άλφα. Όλο το συνοθύλευμα  από υψηλά ιστάμενα εκπαιδευτικά στελέχη, από αρχισυνδικαλιστές της ΔΑΚΕ από την ΟΛΜΕ και όλη τη Θεσσαλονίκη, ούτε η συνδρομή της αστυνομίας την οποία κάλεσαν, ούτε οι κατά καιρούς  «εξυπηρετηθέντες» από τον Βαϊτσίδη και τη ΔΑΚΕ που κατέβασαν στη Γενική Συνέλευση που αποφάσισε τη διαγραφή του  μπόρεσαν να ανατρέψουν την απόφασή της.  Δεν το επιτρέψαμε και οι εκπαιδευτικοί με τη στάση τους στέλνουν μήνυμα για σωματεία ισχυρά, αγωνιστικά, με γνήσια χαρακτηριστικά και ηθική υπόσταση στη δράση και τη φυσιογνωμία τους. Με τέτοια χαρακτηριστικά μπορούν να εμπνεύσουν και να συμβάλλουν στη συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία.  

Η ήττα της ΔΑΚΕ θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ πρωτίστως, αλλά και των ΣΥΝΕΚ, στις επισκέψεις τους στα σχολεία δεν κρύβανε λόγια για τη βάναυση στάση του Βαϊτσίδη, της ΔΑΚΕ και μελών της στη Γ.Σ. Οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ, αντί να αποκαλύπτουν τις βιαιότητές τους και να απαιτούν την καταδίκη του από τους συναδέλφους,  υιοθέτησαν την τακτική των ίσων αποστάσεων. Και οι δύο αρνήθηκαν να συμπεριληφθούν στις καταγγελίες της ΕΛΜΕ οι αντιδημοκρατικές και βίαιες πρακτικές του Βαϊτσίδη και της ΔΑΚΕ, ενώ το ΠΑΜΕ δεν ψήφισε τη στήριξη συναδέλφων που υπέστησαν τις επιθέσεις του Βαϊτσίδη και της ΔΑΚΕ, από την ΕΛΜΕ και μέσω  δικαστικής προσφυγής. Στην ΑΔΕΔΥ οι ίδιες δυνάμεις, αντί της άμεσης καθαίρεσής του από το Γενικό Συμβούλιο και της επιστροφής του στο σχολείο, όπως προβλέπεται από το καταστατικό, αφού έχασε την ιδιότητα του μέλους πρωτοβάθμιου σωματείου, δεν δικαιούται να είναι μέλος της, ψήφισαν να παραπεμφθεί το θέμα στην ΟΛΜΕ και στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ. Μεγάλη ευθύνη έχουν όσοι  με την τακτική του κατευνασμού και της συγκάλυψης στο ΔΣ τα προηγούμενα χρόνια, με την άρνησή τους να καταγγέλλονται τα αίσχη του Βαϊτσίδη και της ΔΑΚΕ, εξέθρεψαν το αίσθημα της ασυλίας τους για να θεωρούν ότι μπορούν να  κάνουν ό,τι θέλουν και να μην δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Οι συνάδελφοι στήριξαν μαζικά και τίμησαν την Αγωνιστική Παρέμβαση – Συνεργαζόμενοι  με την ψήφο τους, ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους σε αυτήν και την ανέδειξαν σε πρώτη δύναμη με 279 ψήφους  και 38,37% (συνέδριο 2019, 24,8%) και με τρεις αντιπροσώπους, όσους και στο προηγούμενο συνέδριο.  Η  εμπιστοσύνη των συναδέλφων αποτελεί επιβεβαίωση της αντίληψης που υπηρετούμε για αγωνιστικά σωματεία – ενιαίους αγώνες – πανεκπαιδευτικό μέτωπο – αλληλεγγύη εργαζομένων, αλλά και διακριτή απάντηση σε όσους θέλουν να  επιβεβαιώνουν  πρώτα την κυβέρνησή τους, το κόμμα τους, μετά  την παράταξή τους και τελευταίο, ή και καθόλου, τον κλάδο και την ΕΛΜΕ.

Παρά το πολύ θετικό για την Αγωνιστική Παρέμβαση –Συνεργαζόμενοι αποτέλεσμα, δεν μπορεί παρά να προβληματίσει όλους μας το μεγάλο ποσοστό αποχής το οποίο σημειώνεται σε όλες τις ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης, αλλά και πανελλαδικά. Το χτύπημα των σωματείων από την κυβέρνηση, η αίσθηση της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, η απογοήτευση από την ηγεσία της ΟΛΜΕ, αλλά και η πρόταξη του ατομικού έναντι του συλλογικού την περίοδο της καραντίνας, κ. α.  πρέπει να μας απασχολήσουν σοβαρά το επόμενο διάστημα.

Η ελπίδα και η δύναμη βρίσκεται στη συλλογικότητα, στην αλληλεγγύη, στους αγώνες

Η επιστροφή στις Γενικές Συνελεύσεις, η οργάνωση επιτροπών αγώνα, η ενίσχυση και μαζικοποίηση των αυθεντικών διαδικασιών βάσης, η επιμονή στη δραστηριοποίηση των  πρωτοβάθμιων σωματείων, των ΕΛΜΕ και στο συντονισμό τους, είναι η απάντηση στην αγωνιστική απραξία που μας επιβάλλει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, για να αλλάξει ρότα ο κλάδος και η ομοσπονδία. Θα αγωνιστούμε, τόσο στο συνέδριο όσο και μετά απ' αυτό, να πάρει ο κλάδος αποφάσεις αγώνα και να προετοιμαστεί αποφασιστικά για τις μάχες που πρέπει να δώσουμε με το ξεκίνημα της χρονιάς και άμεσα με όπλο την απεργία αποχή και το συντονισμό ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ για το σταμάτημα της αξιολόγησης στα σχολεία.  Στο 20^ο συνέδριο οι Παρεμβάσεις θα συμβάλουμε με την ίδια αποφασιστικότητα, όπως στο 16^ο συνέδριο του 2013, όταν πραγματοποιήσαμε ένα από τα πιο καθοριστικά συνέδρια του κλάδου, για να υπάρξουν αγωνιστικές αποφάσεις και σχέδιο αγώνα. Με βασικούς άξονες να σταματήσει η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, την ανατροπή της  διαρκούς λιτότητας και απαξίωσής μας, την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων μας και συνολικά την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΟΟΣΑ.  

Τέλος, ευχαριστούμε ιδιαίτερα όλους τους συναδέλφους, και έναν προς έναν ξεχωριστά, που συμμετείχαν στην Εφορευτική Επιτροπή και συνέβαλλαν για να πραγματοποιηθούν  χωρίς προβλήματα οι εκλογές.